رابطه بین سرمایه اجتماعی و سلامت روان خانواده های دارای فرد ناتوان

سابقه و هدف: اولین مواجهه با ناتوانی در خانواده صورت می گیرد که جنبه های اجتماعی، اقتصادی و روان شناختی خاصی دارد. یکی از عوامل اجتماعی تأثیرگذار بر سلامت، سرمایه اجتماعی است که هدف از این مطالعه، بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی با سلامت روان خانوارهای دارای فرد ناتوان در شهر تهران می باشد. مواد و روش ها: مطالعه مقطعی حاضر، به‎صورت تحلیل ثانویه براساس داده های دور دوم طرح سنجش عدالت در شهر تهران و در سال 1390 انجام شد. نمونه مورد مطالعه شامل: 3571 خانوار دارای فرد ناتوان بود که پرسشنامه سلامت روان را تکمیل کرده بودند. جهت تعیین رابطه سرمایه اجتماعی با سلامت روان خانواده های دارای فرد ناتوان، از مدل معادلات ساختاری استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک نرم افزارهای spss 16 و amos صورت گرفت. یافته ها: 4/48 درصد پاسخگویان را مردان و 6/51 درصد آنان را، زنان تشکیل دادند. از میان افراد مورد مطالعه، 8/66 درصد سلامت روانی مطلوبی نداشتند. وضعیت سرمایه اجتماعی بین گروهی و سرمایه اجتماعی کل، پایین تر از سطح متوسط بود. نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که سرمایه اجتماعی به‎طور معنی داری با سلامت روان خانواده های دارای فرد ناتوان رابطه دارد (001/0p<). مدل های اندازه گیری با توجه به شاخص های rmsea:0.896 gfi:0.975 cfi:0.06 برازش مناسبی داشتند. استنتاج: سرمایه اجتماعی از عوامل اجتماعی مهم و تأثیرگذار بر سلامت روان خانوارهای دارای فرد ناتوان است. در این راستا، فراهم نمودن شرایط مناسب جهت مشارکت های اجتماعی بیشتر، ایجاد اعتماد عمومی و حمایت های عاطفی، روانی و اجتماعی بیشتر، در خصوص این خانواده ها در جهت ارتقای سلامت روان آن‎ها، اقدامی لازم به نظر می رسد.